Практикую технику невозмутимого говорения. Стихи на эсперанто
Дневник биполярника publikigis antaŭ 1 jaro en la Rusa Ĉu en Esperanto?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 2 Spektoj
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
Пытаюсь рассказывать стихи и просто говорить, несмотря на проходящих рядом людей. Я называю эту технику независимое говорение, несбиваеморечие (несбиваемо-речие). На латинском языке можно ее назвать inperturboratio (inperturb-oratio=inperturbabilis oratio= невозмутимая речь). Возвращаясь снова к русскому, можно было бы использовать неологизм – невозмутиморечие.
NB! В 1:08 ошибочно написал “невозмутимочие” вместо “невозмутиморечие”.
В ходе тренировки этой техники рассказываю стихотворения на эсперанто “La vojo” и “Ho mia kor'” Л. Заменгофа.
Оригинальный текст отрывка из стихотворения La vojo (Путь):
Nur rekte, kuraĝe kaj ne flankiĝante,
ni iru la vojon celitan!
Eĉ guto malgranda, konstante frapante,
traboras la monton granitan.
L’ espero, l’obstino kaj la pacienco –
jen estas la signoj, per kies potenco
ni paŝo post paŝo, post longa laboro,
atingos la celon en gloro.
Перевод:
Лишь прямо, храбро и не отклоняясь,
пойдем мы к назначенной цели!
Даже маленькая капая, постоянно ударяя,
может пробурить гранитную скалу.
Надежда, упорство и терпение –
вот чьей силой,
мы шаг за шагом после долгой работы
достигнем цели во славе.
Ho mia kor’!
Ho mia kor’! Ne batu maltrankvile,
el mia brusto nun ne saltu for!
Jam teni min ne povas mi facile,
Ho mia kor’!
Ho mia kor’! Post longa laborado
Ĉu mi ne venkos en decida hor’?
Sufiĉe! Trankviliĝu de l’ batado,
Ho mia kor’!
Перевод С. Высоковского:
О моё сердце, не стучи тревожно,
не вырывайся из моей груди!
Поверь, сдержаться больше невозможно.
О моё сердце, погоди!
О моё сердце! Столько лет горенья…
Но разве не победа впереди?!
Довольно! Успокой своё биенье!
О моё сердце, погоди!
NB! 5:18 Читая стихотворение в супермаркете, сделал оговорку: сказал “Jam teni min ne povas *MIN facile» вместо “Jam teni min ne povas MI facile”.Все-таки наличие большого количества людей создает напряжение.
