La letero / Письмо. Песня на эсперанто (субтитры: рус, Eng)
Дневник биполярника publikigis antaŭ 2 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 2 Spektoj
- Komentu!
- 1
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
La letero / Письмо. Песня на эсперанто с субтитрами на русском и на английском.
Музыка и слова Жомарта Амзеева
Saluton, mia amikin’!
Saluton, kara!
Delonge mi ne vidis vin,
monaton kvaran.
Sed multajn tagojn havas mi
kaj noktajn horojn,
por rememori vin,
por rememori.
Ĉu vi memoras kiel lun’
nin akompanis?
De lignofajro al mallum’
Fajreroj falis.
Kaj tiam ŝajnis en la mond’
nur ni ekzistas:
ĉelignofajra rond’
kaj luno tristas.
Dum longa vintro skribas mi
por vi leterojn
kaj verkis mi verŝajne mil
Mil pri somero.
Kaj kiam foje tenas mi
leteron vian,
mi kvazaŭ aŭdas vin,
amiko mia.
Saluton, mia amikin’.
Respondu nepre.
Saluton, mia amikin’.
Ĝis la somero!
*РУССКИЙ ПЕРЕВОД*
ПИСЬМО
Привет, моя подруга!
Привет, дорогая!
Давно я тебя не видел,
четвертый месяц.
Но у меня есть много дней
и ночные часы,
чтобы вспоминать тебя,
чтобы вспоминать.
Помнишь ли ты как луна
нас сопровождала?
От костра в темноту
Искры падали.
И тогда казалось, в мире
только мы существуем:
кружок вокруг костра
и грустная (грустит) луна.
Долгой зимой я пишу
для тебя письма,
и я сочинил, наверное, тысячу,
тысячу о лете.
А когда иногда я держу
твое письмо,
я как будто слышу тебя,
мой друг.
Привет, моя подруга.
Обязательно ответь.
Привет, моя подруга.
До лета!
*ENGLISH TRANSLATION*
THE LETTER
Hi, my friend!
Hi dear!
I haven’t seen you for a long time,
the fourth month.
But I have many days
and night hours,
to remember you,
to remember.
Do you remember how the moon
accompanied us?
Sparks fell from the fire
into the darkness.
And then it seemed
that only we exist in the world:
a circle around the fire
and a sad moon.
I am writing letters to you
in the long winter.
And I probably wrote a thousand:
a thousand about the summer.
And when sometimes I hold
your letter
I seem to hear you,
my friend.
Hi, my friend.
Be sure to answer.
Hi, my friend.
Until the summer!
