Mikaelo Bronŝtejn kantas en Esperanto: Adiaŭo
Dima Ŝevĉenko kaj Anna Striganova en Esperanto publikigis antaŭ 3 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 1 Spekto
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
Adiaŭo
Por Rosa kaj Valdemar
La flughaveno de Dusseldorf,
preskaŭ parenca.
Tien multfoje venigis min sort’,
la bonitenca,
fiksis komencon de mia vojaĝ’
ankaŭ la finon,
benis aperon de mia kuraĝ’
por mergi min en
la aventurojn en nova medi’,
tute necerta,
kun ektremeto sur luma podi’
antaŭkoncerta.
La flughaveno de Dusseldorf,
brua azilo.
Tie fojfoje batadis la kor’
kun maltrankvilo.
En pompe brila butik’-ilumin’
vagis mi sola,
kaj okulparo de ĉarma fraŭlin’
gvatis konsola.
La konatiĝon malhelpis naiv’ –
kurta promeno,
sed enanime ekĝermis motiv’
por la reveno.
La flughaveno de Dusseldorf,
pordo fabela
por la alveno, por la iro for
certe anĝela:
Ja de l’ ĉiel’ descendante al vi,
aŭ ekflugante,
apud lumluk’, en arĝenta avi’
mi revas kante.
Falas moner’ ĉe l’ forira minor’
Kun tinta rido…
La flughaveno de Dusseldorf’,
ĝis la revido !.
