Kajto – Al Birdoj
Jacinto Yogui publikigis antaŭ 17 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 6 Spektoj
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
Will GREEN (kromnomo Vilcĵo Verda; naskiĝis en 1911, mortis la 7-an de januaro 2003) estis brita esperantisto kaj Esperanto-vortaristo, iama honora sekretario de la Esperanto-Asocio de Britio kaj vicprezidanto de la Londona Esperanto-Klubo.
Green estis instruisto ĉe porknaba lernejo en la urbego Leeds kaj ankaŭ fotoĵurnalisto. Lia entuziasmo rilate Esperanton senlimis: li havis profundan konojn pri Esperanto kaj, kiel instruisto, lerte scipovis kapti la intereson de kursanoj.
Ankaŭ per magio li varbis por Esperanto: li estis amatora magiisto kaj kunfondinto de MIRo (Magia Internacia Rondo nomo, kiun li elpensis). Li estis regula kunlaboranto de la internacia magazino Monato.
Aliajn talentojn li posedis: li estis muzikisto, pentristo kaj verkisto. Almenaŭ unu poemo fariĝis kanzono (vidu la Kajto-kolekton Tohuvabohuo).
Kun sia edzino Myrtle Green li verkis “Kudra kaj trika terminaro” (Rickmansworth: Universala Esperanto-Asocio 1947, 22 p.; 2-a eld. Oakville: Esperanto Press 1960, 21 p.) kaj pro ĝi estis invitita kunlabori pri la fako “teksaferoj” de Plena Ilustrita Vortaro (PIV) de 1970.
