Idoj de l’ popolo – Miguel Fernández – Esperanto
Izquierda y Esperanto - SATeH publikigis antaŭ 6 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 4 Spektoj
- Komentu!
- 1
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
Miguel Fernandez kantas “Idoj de l’ popolo” (Hijos del pueblo), kune kun la Kongresa Koruso de la 92a SAT-Kongreso, kondukata de Franjo Martin, kaj la gitarakompano de Xavier Rodon.
Ĝi estas unu el la multaj himnoj, kiuj en 1885 estis prezentitaj ĉe la Sekcio pri Revolucia Muziko, kadre de la unua konkurso pri socialisma muziko organizita de la kataluna Centro de la Amikoj de Reus, membro de la Unua Internacio. Ŝajnas, ke ĉi himnon, kiu ricevis la unuan premion en tiu konkurso, komponis dirigento de militista fanfaro, tiame rezidinta en Barcelono.
Ekzistas tri tekstaj versioj kun la sama muziko: la originala, la nomata Anarkiisma himno aŭ Sanon, proletoj! kaj la registrita kaj kantata kuntekste de la enlanda milito. La ĉi tie legebla pria teksto estas la esperantigo de la originala versio.
