The Son of Man – Music in English
ESPERANTO HUTGER OFICIALA publikigis antaŭ 6 monatoj en la Angla Ĉu en Esperanto?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 1 Spekto
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
(Verse 1)
From the garden where shadows crept,
A cursed whisper, venom wept.
The serpent coiled, its lies were sown,
Man was broken, flesh and bone.
Darkness ruled with iron chains,
The world consumed by endless pains.
A promise whispered through the night.
(Verse 2)
Through the ages, blood was spilled,
Altars raised, yet unfulfilled.
Prophets wept, the silence grew,
Mankind lost, the wicked slew.
A distant roar, a coming fire,
A name foretold, a fate much higher.
The war began beyond the veil.
(Verse 3)
Then He came with scars unseen,
Born of dust yet pure within.
A holy wrath behind His eyes,
Thunder roared across the skies.
Demons trembled, darkness screamed,
The serpent’s kingdom split and leaked.
His footsteps echoed through the deep.
(Verse 4)
Through the wilderness He walked alone,
Tested, tried, yet not His own.
Tempted thrice, yet stood unmoved,
The Serpent watched, its wrath subdued.
A coming fate, a final breath,
The Son of Man would taste of death.
But death itself would break in two.
(Verse 5)
Upon the cross, the darkness laughed,
Spikes of iron, a crimson path.
Thunder cracked, the heavens wept,
Yet in His wounds, a promise kept.
The veil was torn, the graves awoke,
The dragon felt the fatal stroke.
A silent whisper: “It is done.”
(Verse 6)
The stone was rolled, the tomb stood bare,
The Serpent shrieked in cold despair.
Chains were shattered, death undone,
The war was won, the light had come.
And in the depths of burning flame,
The snake would crawl in endless shame.
His kingdom buried in the dust.
(Verse 7)
Then He stood on shattered ground,
The Serpent crushed, without a sound.
Heel to skull, the curse reversed,
The first was last, the last was first.
No throne remains for death to claim,
The blood has cleansed the crimson stain.
The Son of Man now reigns supreme.
The Son of Man now reigns supreme.
The Son of Man now reigns supreme.
The Son of Man now reigns supreme.
