Muzikfilmo pri Ukrainio (parto 2)
AndreoEspero publikigis antaŭ 10 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Neniu ĝenro specifite.
Proponu ĝenrojn
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 0 Spektoj
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
Ne volas mi alian vojon
ĝis kiam brilas Lakta Voj’,
de vi, al vi mi iras ĝoje,
de l’padoj oraj am-konvoj’.
Ne povas vivi mi sen amo,
ne povas vivi vi sen flor’,
ĝis tiam brulas mia flamo,
ĝis kiam floras via kor’!
——————————-
Ukrajni’, Ukrainio,
post la foro de la voj’
korfidelon de la filo
donas mi al vi kun ĝoj’.
Ĉar amas ni nin forgeseme
kaj ne apudas nia mort’,
per niaj koroj bruligemaj
la milojn vekos ni sen vort’.
Kandelo nia ne forbrulis,
en koroj vivas la printemp’,
ĉu niajn agojn viv’ postulis –
popolo diros, diros temp’.