Laù Blua la Vojo (Le Long de la Voie Bleue) : Mélanie Prin

Lorenzo Tomezzoli publikigis antaŭ 8 jaroj en Esperanto Ĉu ne?

Muziko

Proponu ĝenrojn

Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni. Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo: Originala paĝo

Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.

Diskuti

Spekti poste

1 Spekto
Komentu!
1

En miaj kolektoj

Filmoj por spekti poste
Miaj plejŝatataj filmoj

Alklaku kolekton por aldoni la filmon. Alklaku denove por forigi.

Signali problemon

Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.

Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.

Priskribo

Laù blua la vojo
muziko : Gilbert Drigon
paroloj : Lorenzo
Tomezzoli
1
Ĉu la viv’ en iu fora land’
al-logus vere pli
ol hejma riverego ?
Laù la bord’ ĉu taùgas la demand’
pri l’celo de l’ vojet’
kiun ŝategas mi…
Kiam vent’ blovadas
el la nord’
Ties flu’ la akvon
akompanas
Kaj la sun’ radie
filigranas
Tra verdaj la folioj
La grundon de la voj’

Refreno 1
Jen milda melodi’
Al mi ĝi diras ke
Ne temas pri raci’
Se mi ĝojegas tre …
Vibradon de la kor’
Vibradon de la flu’
Prizorgas nur river’
Dum kuna rendevu’ .
Kiam flustradas ĝi,
laù blua simfoni’ ,
Aperas en la kor’
Intensa emoci’ .
Kvankam naskiĝis mi
en malproksima lok’
Ĝi tuj akceptis min
kun postulema vok’ .
Al mi la rivereg’
aspektas certe nun
Farita de l’ ĉiel’ ,
kun beno de la sun’ .

instumenta komenco

Kiam vent’ blovadas
el la nord’
Ties flu’ la
akvon akompanas
Kaj la sun’ radie
filigranas
Tra verdaj la folioj
La grundon de la voj’

Refreno 2
Bicikle iras mi
laù sen-motora voj’
Kaj sentas pli kaj pli
ke kreskas plena ĝoj’ .
Sentiĝas memoraĵ ‘
tre milde en la kor’
Lulata de l’ river’
kaj ties bonodor’ …
Kiam aùdiĝas nur
flustrado de la flu’
Aperas tuj en mi
neforgesebla ĝu’

Animo de l’ river’
Ŝvebadas ĉirkaù mi
Kaj mi ĝin kun tener’
amegas pli kaj pli …
Sencela vojaĝant’
ĉi-tien venis mi
Kaj ĝia adorant’
Eterne restos mi
…….
Le Long de la Voie Bleue
musique : Gilbert Drigon
paroles : Lorenzo Tomezzoli
1
Si tu crois, un jour avoir trouvé
un coin de paradis,
dans une île lointaine,
Il faudra venir le comparer
avec tout le bonheur que l’on ressent ici…
Quand un vent léger nous fait rêver
Le courant voisin nous accompagne
Qu’on est bien, ici à la campagne
Le long de la rivière
Par un beau soir d’été
R 1
Ressens-tu le frisson
qui veut te rappeler
Que c’est vers la risée
que tu peux regarder
Elle fait vibrer le flot
elle fait vibrer ton cœur
Ainsi va no/tre Saône,
elle va vers le bonheur
Si tu comprends son âme
elle saura te bercer
Si tu dis que tu l’aimes
écoute-la chanter …
Moi, qui ne suis pas né(e) dans ce si beau pays
Je sais que maintenant
je suis quelqu’un d’ici
La Saône a su me plaire
a su m’apprivoiser
Et pour toute la vie
ici je resterai
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
instrumental…

Quand un vent léger nous fait rêver
Le courant voisin nous accompagne
Qu’on est bien, ici à la campagne
Le long de la rivière
Par un beau soir d’été
………………………………
R 2
En suivant la voie bleue
qui longe le courant
Je peux vagabonder
en prenant tout mon temps
Laisser mes souvenirs
revenir lentement
En regardant la Saône
glisser tout doucement
Oui, je comprends son âme
et son flot me répond
Je sais bien que tu m’aimes
d’un sentiment profond
Car toi qui es venu(e)
en suivant ton chemin
Tu es là maintenant
partageant mon destin
Et quand la Saô/ne t’aime
elle ne peut te quitter
Et pour l’éternité
elle voudra te garder

2
Quelquefois, tu pourras observer
Dans le soleil levant
Ou bien le crépuscule
Le Mont Blanc qui vient te saluer
En te disant toujours
Qu’il fait bon vivr’ ici
On ressent toute la majesté
La beauté de sa présence claire .
Qui de loin, regarde la rivière
Glisser dans la lumière
Et passer son chemin

Qui de loin, regarde la rivière
Glisser dans la lumière
Et passer son chemin

2
Blanka Mont’
ĉe horizont-lini’
kun nigra siluet’
aperas sun-leviĝe
Kiam pluv’
antaù matena fin’
tra nuba la ĉiel’
ek-falos ĝis la nokt’
Sed la Mont’ ,
kiam vespera hor’
Per krepuska lumo
ĝin ornamas,
Silueton ĝian filigranas
La lastaj sunradioj
dum falas la vesper’

Silueton ĝian
filigranas
La lastaj sunradioj
dum falas la vesper’