Nadzieja (Hymn esperanta)
Amadeo Sendiulo publikigis antaŭ 4 jaroj en la Pola Ĉu en Esperanto?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 1 Spekto
- Komentu!
- 2
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
Polska wersja piosenki “La Espero” – hymnu języka międzynarodowego esperanto.
Pola versio de kanto “La Espero” – la himno de la lingvo internacia Esperanto.
Polish version of “La Espero” – the anthem of the international language Esperanto.
Muzyka: / Muziko de: / Music by:
Félicien MENU DE MÉNIL
https://youtu.be/c1Q616LPnSs
Tekst oryginalny: / La originala teksto de: / The original lyrics by:
L. L. Zamenhof
Polskie tłumaczenie: / La pola traduko de: / The Polish translation by:
Leo Belmont
https://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno-plus?aid=e1c&datum=1907&page=39&size=45&qid=UHIRAX5SEIYCF4WP9Y3BP4C94I7KLE
Tekst: / La kantoteksto: / The lyrics:
Nowych uczuć trysnęłaś krynico,
Idzie światem potężne wołanie…
Niech je wiatry na skrzydła pochwycą,
Niech rozniosą po życiowym łanie…
Głos się rozszedł – wzywa ludzkie rzesze
Nie do mieczy, nie do krwawej burzy…
On nadzieję świętą w sercach krzesze
Ludziom-wrogom wieczny pokój wróży!
Pod sztandarem tej świętej nadziei
Pokojowi się kupią szermierze…
Szybko rośnie moc drogiej idei
Dzięki pracy i niezłomnej wierze!
Trwałe mury dzieliły narody,
Między nimi stały lat tysiące…
Ale padną oporne przegrody,
Gdy uderzą w nie serca gorące.
Na osnowie jednej wspólnej mowy
Ludy myślą napełnią się Bożą,
W zrozumieniu i w zgodzie świat nowy –
Jedną wielką rodzinę utworzą.
Więc szermierze wytrwają w jedności
Wielkim trudem się swoim nie zmęczą,
Póki piękne marzenie ludzkości
Nie zabłyśnie nam wieczystą tęczą!