Интервью: Михаил Поворин (Москва)
Esperanto: Первый Канал publikigis antaŭ 9 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 4 Spektoj
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
К нам в гости вместе со своей гитарой пришёл московский бард-эсперантист Михаил Поворин.
Второй выпуск:
https://www.youtube.com/watch?v=mqZscWpQ5D0
Ирина Гончарова во «Вконтакте»: http://vk.com/mirinda_strigo
Курсы эсперанто в Москве: http://vk.com/esperanto_shkola
Канал Михаила Поворина на YouTube: https://www.youtube.com/user/Fajrereto/videos
Velura sezono:
Post tendaroriĉa somer’
Nin ne adiaŭas esper’,
Ĝojrada trajno,
Flugila fajno
Nin portas al la kara celo.
Pri l’ belega blumara bord’
La gitara jam kantas kord’,
Vente streĉitas de mia inspir’ verda velo.
Refreno:
Ho, “Velura sezono”,
De l’ somer’ inda krono,
Nia hela kanzono,
Fluganta en la suna alt’!
Premu manon en mano,
Sciu ĉiu terano,
Kiel ĝuas la verda korar’ en la urbo Jalt’!
Fortas la amika brakum’,
Ŝvebas koretosa parfum’,
Ĉiun kun ĝojo
Post longa vojo
Salutas la membroj de “Tero”.
En ĉi land’ eternas somer’,
De l’ esper’ kulminas prosper’,
Ĉiu vin traktas kun plena sincero kaj vero.
Refreno.
Pasos la fabel’ de l’ anim’,
Kiel forsonoras la rim’,
Kaj per flugilo
Kun trist’ kaj humilo
“Adiaŭ!” al ni svingos mevo.
Sed la menson ne kaptos splen’,
Sed ankoraŭ dum jara plen’
Lulos la korojn de l’ verda popol’ hela revo.
Refreno.