RADIO CURSO esperanto en español, Lección 2 (emisión 4)
Ámbito FM publikigis antaŭ 4 jaroj en la Hispana Ĉu en Esperanto?
Neniu ĝenro specifite.
Proponu ĝenrojn
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 2 Spektoj
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
“Suscríbete al Canal”
Curso de esperanto para hispanohablantes
LECCIÓN 2
El artículo es una palabra que se coloca delante de los substantivos para definirlos o determinarlos.
En esperanto hay un solo artículo, “la” que se emplea para ambos géneros y números. Por lo tanto “la” es único e invariable; significa: el, la, lo, los, las.
Ejemplos: la mano = la mano; la libro = el libro.
Los artículos indeterminados: un, uno, una, unos, unas, no existen en Esperanto. La ausencia del artículo “la” ya nos indica que el substantivo es de naturaleza indeterminada o indefinida.
Ejemplos: mano = una mano; libro = un libro.
Se llama substantivo o nombre a toda palabra que sirve para nombrar a una persona, un animal o cosa. El substantivo en Esperanto termina siempre con la vocal “o”.
Ejemplo: la kato; “kat” es la raíz y “o” la terminación, que indica que la palabra es substantivo.
El sufijo es una partícula que se coloca a continuación de la raíz de una palabra para modificar su sentido.
Para formar el femenino de los substantivos, se agrega a la raíz el sufijo “in”, y a continuación la terminación “o” del substantivo.
En Esperanto se considera como pertenecientes al género femenino, únicamente a las personas y animales de sexo femenino.
Ejemplos: la koko = el gallo; la kokino = la gallina; la kato = el gato; la katino = la gata.
Cuando el substantivo se refiere a dos o más seres o cosas se dice que está en plural, lo que se indica por la terminación “j”. Dicha letra, como se recordará, se pronuncia como “i”.
Ejemplos: La katoj = los gatos; la katinoj = las gatas; la tabloj = las mesas.
Téngase en cuenta que la acentuación tónica no varía al poner la palabra en plural. Se pronuncia: kátoj, katínoj, tábloj.
El adjetivo es una palabra que se agrega al substantivo para calificarlo o determinarlo.
En Esperanto el adjetivo termina siempre con la vocal “a”.
Ejemplos: blanka = blanco-a forta = fuerte.
El adjetivo no varía en género femenino, es decir, que se escribe siempre igual, tanto para el masculino como para el femenino.
El adjetivo en Esperanto puede ir, indistintamente, antes o después del substantivo; pero generalmente se acostumbra colocarlo antes.
Ejemplos: la blanka kato = el gato blanco; la blanka katino = la gata blanca;
La forta knabo = el muchacho fuerte; la forta knabino = la muchacha fuerte.
El plural del adjetivo se forma igual que el del substantivo, agregando una “j” al final.
Ejemplo: la blankaj katoj = los gatos blancos.
LECTURA
La tablo = la mesa; el libro = la libro; la seĝo = la silla; el padre = la patro; la patrino = la madre; la mesa grande = la granda tablo; la utilaj libroj = los libros útiles; la silla alta y la mesa negra = la alta seĝo kaj la nigra tablo; la avo kaj la avino = el abuelo y la abuela; el libro grande de la madre = la granda libro de la patrino; la forta patro kaj la blonda filo = el padre fuerte y el hijo rubio; los sombreros blancos de la madre y los lindos guantes de la hija = la blankaj ĉapeloj de la patrino kaj la belaj gantoj de la filino; la hundo kaj la hundino = el perro y la perra; el lápiz rojo; la ruĝa krajono = el lápiz rojo.