Nebrideblaj, historio pri liberaj virinoj
Alba Lateral publikigis antaŭ 6 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 4 Spektoj
- 1 Komentoj
- 1
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
El: http: //mujereslibres.cgtvalencia.org/…
“Nebrideblaj, rakonto pri liberaj virinoj”
Originala titolo: Indomables. Une historia de mujeres libres
Jaro: 2011
Daŭro: 62 minutoj
Direktoro: Juan Filipe
Scenario: Ignacio Fernandez
Produktita de: ZerikusiA kaj CGT Euskadi.
Esperantigis SAT en Hispanio (Sennacieca Asocio Tutmonda)
Kun ĉi tiu verko, ni volas reliefigi alian parton de nia historio, kiu rakontas la sperton de “MUJERES LIBRES” (Liberaj Virinoj).
Meze de la monato de majo 1936, naskiĝis la unua numero de la revuo “Mujeres Libres”. Jaron poste, en aŭgusto 1937, la unua kongreso de la Nacia Federacio de Liberaj Virinoj okazis en Valencio. Ĉi tiu feminisma organizo, ligita al la anarkiistoj, volis ke la virinoj liberigu sin de la kruela sklaveco de malklereco.
Forgesita eĉ de siaj kamaradoj, “Mujeres Libres” havis ĝis 20.000 membroj. La ventego de milito malhelpis ilin evoluigi sian programon en “paco”, sed nenio kaj neniu povis malhelpi la ĝermadon de la semojn kiujn ili plantis profunde en sin mem.
Ĉi tiu laboro klopodas eligi ĉi tiujn virinojn el la forgeso, denunci la nevideblecon al kiu ili estis submetitaj, ne nur la Liberajn Virinojn, sed ankaŭ la virinojn kiuj kohere kondukis sian malkonsenton ĝis la fino kaj restis ĉe la rando de antaŭestablitaj strukturoj.
