Malbona Pomo Verda!! / Green Bad Apple!!
Amadeo Sendiulo publikigis antaŭ 3 jaroj en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 9 Spektoj
- Komentu!
- 4
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
LA VERSIO NE ESTAS FARITA DE MI.
I’M NOT THE AUTHOR OF THIS COVER.
“Bad Apple!!”
en Esperanto / in Esperanto / w esperancie
エスペラント語
La originala video kun la esperanta kanto:
Malbona Pomo!! – Touhou Bad Apple!! [Esperanto Cover]
https://www.youtube.com/watch?v=fEzLvmVGGig
https://sp.nicovideo.jp/watch/sm23644330
La originala japanlingva kanto:
【東方】Bad Apple!! PV【影絵】
https://www.youtube.com/watch?v=FtutLA63Cp8
La kantoteksto:
Eĉ se tempo pasas, nerimarkinde tiel, la sufer’ senfina premegi min profunde daŭras.
Se ci scius, kiu mi tute ne perceptas, kiel min spirito forlasas mia.
Eĉ se mi haltigi la tempan pason povas, tiun ĉi riveron ne pove fleksi simple posten.
Kiu ĉirkaŭ mi, sin ne forte komprenigas, dume mi fremdulojn neniam ŝatas.
Vidas sonĝon ĵus? Aŭ nenion vidas mi? Sennecesa la parol’, pli precipa nur solec’.
Mi laciĝis de deprem’, kaj ĉi tie nun l’ estad’, bonan vivon certe donos la senemociec’.
Se prononcas tian vorton elkoran prave ci, ne degelas la glacio de mia kor’ per ĝi.
Se balanci povas mi, rotacios ĉia rad’, sed volviĝas en mallum’, igas nigra tuj l’ estad’.
Ĉu ĉi tie la futur’ en la densa malesper’? Mi ’stas en ĉi tia mond’ sen trankvilo iam ajn.
Ĉu sufer’ al mia korp’? Ĉu malĝoj’ al mia kor’? Jam nenie la respond’, sole loĝas l’ apati’.
Ne potenca mia sens’, tre laciĝis de total’, kaj fremdulojn ne kompreni indeferenta nun.
Se komence fendas mi, se ekpaŝas al sunlum’, vaporiĝas la malĝoj’, iĝas blanka tuj l’ estad’.
Eĉ se tempo pasas, nerimarkinde tiel, la sufer’ senfina premegi min profunde daŭras.
Se ci scius, kiu mi tute ne perceptas, kiel min spirito forlasas mia.
Eĉ se mi haltigi la tempan pason povas, tiun ĉi riveron ne pove fleksi simple posten.
Kiu ĉirkaŭ mi, sin ne forte komprenigas, dume mi fremdulojn neniam ŝatas.
Vidas sonĝon ĵus? Aŭ nenion vidas mi? Sennecesa la parol’, pli precipa nur solec’.
Mi laciĝis de deprem’, kaj ĉi tie nun l’ estad’, bonan vivon certe donos la senemociec’.
Se prononcas tian vorton elkoran prave ci, ne degelas la glacio de mia kor’ per ĝi.
Se balanci povas mi, rotacios ĉia rad’, sed volviĝas en mallum’, igas nigra tuj l’ estad’.
Se kuraĝas paŝi mem, se kuraĝas paŝi mem, mi stariĝas por eksterm’, mi stariĝas por eksterm’.
Se ’sti povos kun sopir’, se ’sti povos kun sopir’, dispecigas l’ emoci’ tiam jugon de patrad’.
Ĉiam mi ĝis nun pri si, same tute mi pri ci, nek ankoraŭ scias ĉion nur iris al la sort’.
Se palpebrojn pezajn povas aperti l’ apetenc’, dum maldormas kun pere’, iĝu nigra jen l’ estad’!