Vojaĝoj en Amazonio (6)
Esperanto/EsperantaRetradio/Welker publikigis antaŭ 1 jaro en Esperanto Ĉu ne?
Ni ne povas montri ĉi tiun filmeton al vi, ĉar viaj agordoj pri kuketoj ne permesas tion al ni.
Por rigardi kaj re-agordi viajn kuketojn, vizitu la paĝon Kuketoj.
Vi povas daŭre spekti la filmeton ĉe la originala platformo:
Originala paĝo
Spekti filmon ĉe Tubaro ne ŝtelas la spekton de Jutubo. La spekto enkalkuliĝas en ambaŭ Tubaro kaj Jutubo. Mi komprenas.
- 0 Spektoj
- Komentu!
- 0
Via ŝato/malŝato, ankaŭ viaj ĝenro-proponoj por ĉi tiu afiŝo estas konservita nur en Tubaro, ili ne estas sendataj ekster niaj serviloj. Simile, la statistikoj pri la afiŝo (spektoj, ŝatoj, komentoj ktp), ankaŭ aliaj atribuoj, ekzemple ĝenroj, venas de Tubaro mem. Ili neniel estas rilataj al tiuj ĉe la originala platformo. Mi komprenas.
Viaj signaloj pri problemoj rilate ĉi tiun afiŝon estos sendataj nur al la administrantoj de Tubaro. Ĉi tiu funkcio neniel estas rilata al ebla simila eco ĉe la originala platformo de la filmo. Por raporti problemon al la administrantoj de la originala platformo, uzu la raportofunkcion ĉe tiu platformo. Mi komprenas.
Priskribo
Kion oni faras en Alter do Chão?
Kiel mi diris, post nia alveno ni promenis ĉe la bordo de la rivero Tapajós kaj naĝis mallonge. Posttagmeze ni faris nenion interesan, nur promenis en la centro de la urbeto.
Ĝis nun mi montris foton ne de Alter do Chão, sed nur de strando (fakte plaĝo). Vidu nun maldekstre kvar fotojn de la urbeto.
La plaĝo kiun mi montris jam dufoje fakte situas sur malgranda duoninsulo fronte al la urbeto kaj al la hotelo en kiu ni tranoktis. Oni iras al ĝi en kanuoj aŭ aliaj ŝipetoj, sed oni povas ankaŭ naĝi ĝis la duoninsulo, ĉar la distanco estas nur cent aŭ ducent metroj, depende de la alteco de la akvo. Kvankam temas pri duoninsulo, ĝi nomiĝas “insulo de amo”.
Sur la antaŭlasta foto ĝi estas en la mezo. Maldekstre estas la rivero Tapajós, kaj dekstre estas larĝa brako de tiu rivero, rivera brako kiun tamen oni nomas “Lago Verde” (Verda Lago). En ĝi troviĝas i.a. “Sorĉita Arbaro” (Floresta Encantada), kiu estas fakte inundita arbaro, areo kiu restas inundita eĉ dum granda parto de la seka sezono. Vidu la lastan foton (dekstre).
Komence de ĉi tiu videaĵo mi demandis: Kion oni faras en Alter do Chão?
Nu, oni banas sin en la rivero – aŭ simple restas sur unu el la plaĝoj (ĉefe sur la “Insulo de Amo”, sed ankaŭ sur aliaj, proksimaj al la urbeto) – kaj oni faras diversajn ekskursojn, ĝenerale per malgrandaj rapidboatoj.
Tiajn ekskursojn ni faris la du sekvajn tagojn.
Pluraj boatkondukistoj (aŭ boatstiristoj) kaj malgrandaj turismaj kompanioj reklamas siajn ekskursojn, kies prezoj kaj itineroj povas diferenci inter si.
Ĉar ni ne estis informiĝintaj detale pri ĉio tio, ni ne bone sciis kiun boaton kaj itineron elekti.
Koncerne al la unua ekskurso okazis jeno: tiu kiun ni elektis ne komenciĝis, ĉar ne estis sufiĉe da pasaĝeroj. Tuj poste virino parolis kun ni, dirante ke ŝi estis trovinta boatkondukiston kiu farus seshoran ekskurson je bonega prezo, se aperus tri aŭ kvar pasaĝeroj. Kun ŝi ni estis tri, do la kondukisto akceptis fari la ekskurson.
Unue ni veturis al la “Sorĉita Arbaro”. Tie ni faris duonhoran veturon per kanuo. En Jutubo estas multaj videaĵoj pri Alter do Chão kaj kelkaj pri la “Sorĉita Arbaro” (Floresta Encantada). Jen unu mallonga, en kiu viro informas, ke estis li kiu inventis tiajn veturojn: https://www.youtube.com/watch?v=7nQp66OhIvg.
Poste ni veturis al bela lago, separita de la rivero nur de kelkaj metroj. Tie ni restis kaj naĝis dum duonhoro kaj en la rivero kaj en la lago.
Poste ni veturis al konata rivera plaĝo nomita Pindobal, kie ni ankaŭ naĝis kaj poste tagmanĝis, manĝante grandan kaj tre bongustan pladon de rostita fiŝo.
Ni ankoraŭ vizitis belan izolitan strandon nomitan Ponta de Muretá (Pinto de Muretá), kie estis neniu krom ni, kaj reveturis al Alter do Chão, kie ni petis al la boatstiristo konduki nin al la “Insulo de Amo”, sur kiu ni restis malmulte da tempo. Je la dekkvina (la tria posttagmeze) – jam iomete lacaj – ni revenis al la hotelo.
